ر می‌رسد سینما جذابیت بیشتری برای ستاره‌های سایر حوزه‌ها و رشته‌ها دارد و بسیار وسوسه انگیز است. مضاف‌بر اینکه مخاطبان هم علاقه زیادی به تماشای زندگی واقعی قهرمانانشان بر پرده نقره‌ای دارند.
به گزارش سینما خبر؛ روایت زندگی چهره‌های سرشناس به‌ویژه ستاره‌ها به‌خودی خود آنقدر جاذبه دارد که هر ازگاهی دستمایه ساخت یک اثر سینمایی قرار بگیرد.
زندگی خصوصی و واقعی ستاره‌های سینما و موسیقی همیشه از سوژه‌های مورد علاقه مخاطبان و مردم عادی بوده و جذابیت خاصی برای سینماگران داشته است. به‌ویژه که هنرهایی مانند بازیگری و خوانندگی همواره برای بسیاری وسوسه مدام به حساب می‌آیند و این موضوع حتی برای خود بازیگران و خوانندگان نیز اتفاق می‌افتد تا گاه‌گداری به حرفه‌های یکدیگر سرک بکشند.
جذابیت این هنرها نه تنها بسیاری از مردم عادی که حتی حرفه‌ای‌ها را هم رها نمی‌کند تا جایی که هر از چند گاهی ستاره‌های سینما، موسیقی و حتی ورزش به دنیای پرکشش یکدیگر کوچ کرده و نقش دیگری را بازی کنند. زمانی که ستاره‌های موسیقی به پرده نقره‌ای راه می‌یابند، یا بازیگران مطرح و بزرگی که سر از دنیای پر زرق و برق خوانندگی و موسیقی درمی‌آورند و قهرمانان دنیای ورزش که هر دوی این عرصه‌ها را به تناسب تجربه می‌کنند.
فوتبالیست‌ها هم در موقعیت‌های گوناگون شانس خود برای حضور در پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی امتحان کرده‌اند. علی پروین، احمدرضا عابدزاده، علی انصاریان، علیرضا نیکبخت واحدی، خداداد عزیزی، حمید استیلی و... از جمله ورزشکارانی بودند که در نقش خودشان یا دیگران جلوی دوربین رفتند.
به نظر می‌رسد سینما جذابیت بیشتری برای ستاره‌های سایر حوزه‌ها و رشته‌ها دارد و بسیار وسوسه انگیز است. مضاف‌بر اینکه مخاطبان هم علاقه زیادی به تماشای زندگی واقعی قهرمانانشان بر پرده نقره‌ای دارند. سینمای ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و چهره واقعی برخی ستاره‌های موسیقی و سینما را به بهانه‌ها و روش‌های گوناگون دستمایه خود قرار داده است، از بازی کردن نقش‌های واقعی گرفته تا پرداخت غیرمستقیم به زندگی یک ستاره.
هنرپیشه
فیلم سینمایی هنرپیشه به کارگردانی محسن مخملباف که در سال 71 ساخته شد از اولین آثاری بود که به پشت پرده زندگی یک بازیگر سینما اشاره داشت. در این فیلم اکبر عبدی، فاطمه معتمد آریا، ماهایا پطروسیان، حمیده خیرآبادی، حسین پناهی و... به ایفای نقش پرداختند.
"
فیلم روایت زندگی اکبر عبدی بازیگر مطرح سینمای کمدی است که تصمیم می‌گیرد صرفاً در فیلم‌های هنری بازی کند و ناگهان پی می‌برد همسرش (سیمین) عزمش را جزم کرده که فرزندی داشته باشد، اما او نازا است. از این رو زندگی آنها دچار مشکل می‌شود. سرانجام سیمین تصمیم خود را می‌گیرد و دختری کولی را به عقد اکبر در می‌آورد تا صاحب فرزندی شوند.
حضور دختر کولی زندگی آنها را آشفته می‌کند. توجه فراوان اکبر به دختر کولی، سیمین را به جنون و تیمارستان می‌کشاند. اما دختر کولی نمی‌تواند فرزندی برای اکبر به دنیا بیاورد. لذا اکبر به سراغ سیمین رفته و نوزادی از پرورشگاه به فرزندی می‌پذیرند. فیلم که در اکران عمومی خود با استقبال زیادی روبرو شد در یازدهمین جشنواره فیلم فجر نیز در چندین رشته از جمله بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد و زن نیز نامزد دریافت جایزه شد که سرانجام سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری، و طراحی صحنه را دریافت کرد.
توفیق اجباری
توفیق اجباری ساخته محمدحسین لطیفی با فروش خیره‌کننده خود در سال 86 به باشگاه‌های میلیاردی سینمای ایران پیوست. فیلم که بخشی از آن الهام گرفته از زندگی خصوصی محمدرضا گلزار سوپراستار سینمای ایران بود در واقع روایتگر داستان بازیگری است که به دلیل برخی اختلافات از همسر خود جدا شده است.
"
توفیق اجباری با بازی محمدرضا گلزار، باران کوثری، رضا عطاران و نیوشا ضیغمی فیلمی است که به تمام معنا در رده فیلم‌های تجاری جای می‌گیرد. استفاده از ستاره‌های سینما و تلویزیون، استفاده از سبک و سیاق سطحی و ساده سریال‌های تلویزیونی، انتخاب سوژه‌ای جنجال برانگیز (زندگی خصوصی یک سوپر استار) همه و همه دست به دست هم داده تا این فیلم را به یک فیلم سراسر ی و عامه پسند بدل کند.
اما با وجود همه این عوامل و سطحی بودن بسیاری از موقعیت‌های کمیک اثر، «توفیق اجباری» در گیشه بسیار موفق عمل کرد و فروش قابل توجهی داشت چرا که برای بسیاری از مخاطبان تماشای بخشی از زندگی واقعی ستاره‌ای چون گلزار جذاب و پرکشش بود.
سوپر استار
سوپراستار به کارگردانی تهمینه میلانی یکی دیگر از فیلم‌هایی است که پشت صحنه سینما و زندگی شخصی ستاره‌های سینمایی را به تصویر می‌کشد. این فیلم با بازی شهاب حسینی، رضا رشیدپور، افسانه بایگان، فتانه ملک محمدی، فریبا کوثری نسرین مقانلو، نوروز 88 به اکران سینماها درآمد و با استقبال زیادی نیز روبرو شد.
"
سوپراستار روایتی از زندگی یک سوپراستار سینما به نام کوروش زند (شهاب حسینی) است که اطرافش را سراسر غرور و فساد گرفته است. وی در همان ابتدا فردی خودشیفته و عصبی نشان داده می‌شود که به دلیل موقعیت حرفه‌ای‌اش با کارگردان و عوامل فیلم در تنش و درگیری است و تمام زندگی‌اش در خوشگذرانی ترسیم می‌شود. او به دلیل موقعیت حرفه‌ای اجتماعی‌اش فقط در جلوی دوربین بازی نمی‌کند بلکه دیگران را نیز به بازی می‌گیرد و هیچ نشانه‌ای از تعهد اخلاقی را نمی‌توان در وی سراغ گرفت. انسانی بی‌بند و بار که پشت شهرت و منزلت حرفه‌اش تنها بر مدار خویش می‌گردد و هیچ خط قرمزی برای رفتارش نمی‌شناسد اما او در این میان با دختری به نام رها آشنا می‌شود که زندگی او را زیر و رو می‌کند.
میلانی در پس چهره غیراخلاقی کوروش نوعی معصومیت و پاکی وی را بازشناسی می‌کند تا در نهایت بگوید هر سوپراستاری بالذات دارای چنین شخصیت انسانی نیست اما موقعیت حرفه‌ای و اجتماعی وی بستر لغزش‌های فراوانی است.
شاید بتوان گفت این دومین فیلم و روایت از زندگی یک سوپراستار سینما است که البته این بار برخلاف نمونه قبلی (توفیق اجباری) چاشنی طنز ندارد و به واقعیت‌ها می‌پردازد. میلانی در سوپراستار قصد دارد با پرداختن به زندگی شخصی و خصلت‌های فردی ستاره‌های سینما تصویر واقعی از دنیای آنها را به تصویر بکشد.
این فیلم در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر در بخش معناگرا به نمایش در آمد و دیپلم افتخار بهترین باریگر نقش اول زن در بخش بین‌الملل را برای فتانه ملک محمدی و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای شهاب حسینی به ارمغان آورد .
بی‌خداحافظی
احمد امینی پس از ساخت فیلم‌های «سایه‌های هجوم»، «غریبانه»، «چتری برای دو نفر» و «این زن حرف نمی‌زند» و پس از9 سال دوری از سینما با ساخت «بی خداحافظی» که قرار بود کیومرث پوراحمد آن را بسازد به سینما بازگشت.
فیلم با بازی رضا صادقی، محمد رضا فروتن، پگاه آهنگرانی، افشین هاشمی، شقایق فرهانی، مژگان بیات، کورش تهامی، پیام دهکردی، همایون ارشادی، هومن برق نورد و... تصویرگر زندگی و دغدغه‌های فکری رضا صادقی هنرمند محبوب موسیقی پاپ است که یکی از سخت‌ترین مراحل عمرش را پیش روی خود می‌بیند.
"
هرچند «بی خداحافظی» در ژانر زندگی نامه‌ای ساخته شده اما از ویژگی‌های این ژانر برخوردار نیست. به این معنا که با دیدن این فیلم مخاطب آگاهی کامل و درستی از زندگی قهرمان قصه پیدا نمی‌کند و این نکته فارغ از اینکه این آشنایی اساسا چه اهمیتی برای بیننده امروز ایران و مخاطب سینما دارد یا ندارد، قابل توجه است.
بنابراین فیلم اساساً موفق نشده آن‌طور که باید و شاید از کاراکتر رضا صادقی در یک اثر سینمایی استفاده بهینه کند و از ابتدا تا انتها در یک عدم توازن نسبت به شخصیت اصلی‌اش در کش و قوس است و اصلاً این فضا را برای مخاطب ایجاد نمی‌کند که بتواند بر روی موضوع اصلی یعنی رضا صادقی توجه و تأملی درخور پدید آورد.
فیلم به تلفیق تعدادی آهنگ و خلق چند فضای نه چندان گرم و دیدنی بدون تمهید جذابیت‌های لازم فیلم‌های موزیکال پرداخته و ره‌آوردش تنها مطرح شدن نام رضا صادقی به عنوان یک خواننده و تعریف کردن بخشی از قصه زندگی او بدون لحاظ کردن زمینه های بصری و جذابیت های دراماتیک و سینمایی لازم است.
جمع‌بندی
بی‌تردید این پایان حضور ستاره‌ها در آثار سینمایی نبوده و نیست چرا که حضور آنها همواره جذاب و همراه با هیاهوهای تمام نشدنی است اما ساخت فیلم زندگی ستاره‌ها نباید از سوی سازتدگان تنها یک تاکتیک برای فتح گیشه درنظر گرفته شود بلکه باید به بهترین وجه از ظرفیت محبوبیت اجتماعی آنها جهت خلق اثری ماندگار بهره برد، کاری که در سینمای ایران بسیار اندک اتفاق افتاده و بیشتر جنبه اقتصادی اینگونه آثار مورد توجه قرارگرفته است. اینگونه است که ایده‌های جذاب حضور ستارگان و سوپراستارهای عرصه‌های مختلف کاملا به هدر رفته و هیچ گاه به اثری ماندگار و متفاوت تبدیل نشده است.
